Sa Loob at Labas ng Rehas na Bakal

Maraming nilalang ang nakabilanggo

Napakalamig na rehas ang sinasapo

Singlamig ng matinding pagkasiphayo

Umantak ang dugo, pagkirot ng puso

Itong kalungkutan 'di mapugto-pugto.

 

Hinahanap-hanap dakilang paglaya

Habang ang katawa'y nakatanikala

Nakalilipad na lang ay tanging diwa

Binabantayan ng mahigpit ni Tata

Sa loob ng kulungan binabatuta.

 

Nakabilanggo ang gunita sa utak

Parang tatttoong sa balat ay nakatatak

Sa madilim na kahapo'y hinahaalytak

Kay sakit parang kutsilyong itinatarak

May sumbat ang budhi't may bahid ng sindak.

 

Nakaiinip lalo't kung walang dalaw

Isang taon katumbas ng bawat araw

Waring liwanag ay 'di na maaninaw

Maawak na paligid 'di na matanaw

Salaming basag ang tanging sumisilaw.

 

Batik sa lipunan kung sila'y bansagan

Kulay itim bumabalot sa katauhan

Bawat krimen siguradong may dahilan

Nakagupo na sana'y h'wag nang pasakitan

'Di laaht ng bilanggo'y may kasalanan.

 

Merong nasa labas ngunit nakakulong

Parang buhay na patay, walang pagsulong

Tila ba nakahiga sa may kabaong

Ginagawang kalokoha'y patung-patong

Ngunit tahimik kapag dumadaluhong.

 

Ikaw at ako ay bilangggo ng hirap

Kailangan ay unawa at paglingap

Tunay na laya'y nais nating malasap

Sana may katuparan bawat pangarap

Lahat ay huwag maglahong tila asap.