Pag-ibig, Bakit Kay Lupit Mo?

Pag-ibig, 'di ba't ikaw ay nagbibigay ng pag-asa?

Tanging pag-asa sa mundo na ligalig ang dala

Kapag nadarama ka ay ano'ng aking ligaya

Nakalilikha ng mga salitang magaganda

'Di maipaliwanag parang nananalinghaga

Nakaukit sa puso ko bilang obra maestra.

Nais kong itangis ang aking mga kalungkutan

Sa natamo kong napakasakit na kabiguan

'Pagkat ang inibig ko'y mayroon ng kasintahan

Mahal na mahal niya ito't 'di kayang iwanan

Kaya't ako'y mababalewala lang naman

Ako ba'y laging biktima ng mga kaganapan?

Pag-ibig, bakit kay lupit mo at napakailap?

Ang nangyari sa akin ay lubhang napakasaklap

Bakit masamang simoy ng hangin ang nalalanghap?

Sa sobrang sakit ang balat ko parang matutuklap

Ang matamis na pag-ibig kailan malalasap?

Magkaroon ng kabuluhan ang aking paghihirap.

Marahil ay madaling makadaya ang alindog

Kaya't dagling umiibig, dibdib ay kumakabog

Ngunit ang kalooban ko'y nalasog at nadurog

Sa kaiisip ang utak ay tila binubugbog

Tila ako nasa gilid ng bangin, nahuhulog

Madilim ang langit, kumikidlat at kumukulog!

Pag-ibig, nais kong madamang muli ang 'yong paggiliw

Katulad noon na lagi mo akonbg inaaliw

'Di tulad ngayon na para akong nababaliw

Naliligo sa ulan kaya't tila basabg sisiw

Sa malungkot na damdamin ibig ko ng bumitiw

Ibigay ang tunay na pag-ibig na walang maliw...