Earth Art Para sa Makabuluhang Sining

Sa panahon ngayon na tila hindi na aware ang karamihan sa ating kapaligiran kung ito ba ay nasisira na o hindi. Dahil ang mahalaga lang para sa kanila ay ang mabuhay nang walang pagsaalang-alang sa pisikal na kaanyuan ng mundong kanilang ginagalawan. Mabuti na lamang at mayroon pa ring mga organisasyong nagsusulong para pangalagaan ang kalikasan. Sila ang tinatawag nating mga environmentalist.

Ngunit hindi lamang sa pamamagitan ng pagtatanim ng mga puno maipapakita ang pagmamahal sa kalikasan kundi pati na rin sa pamamagitan ng sining. Kaya't nabuo ang EARTH ART para imulat ang mga tao sa kahalagahan ng kalikasan para sa lahat ng nilalang. Bukod dito ay kanila ring itinataguyod ang ating mga kulturang katutubo para hindi ganap na mabaon sa limot ng sambayanang Pilipino. Makikita sa bawat likhang-sining ng kanilang mga miyembro ang ganda at makukulay na obra na pawang nagtatampok ng mga ganuong uri ng paksa.

Ang EARTH ART ay itinatatag noong taong 2006 kasabay ng pagdiriwang ng World Environment Month. Ito ay pinasuimulan ng mga batikang pintor na sina Leo Meneses, Nick Aranda, Vic Dabao, Teddy Santos, Fritz Silorio, Armida Francisco at Zaldy Arbozo na tagapagtatag din ng SINAG artist na nakabase sa Antipolo. Isa sa mga layunin ng grupo magkaroon ng ng ganap na kamalayan ukol sa balanse ng ekolohiya ang mga mamamayan. Bunsod nito ay nilalabanan nila ang alinmang gawa ng makasariling panghihimasok at pagwasak ng tao sa kalikasan para maiwasan ang paglaho ng mga uri ng nabubuhay, puno man o hayop, at maging ang pagkawala ng buhay ng tao. 

Ang EARTH ART ay hindi lang nakasentro sa pagguhit kundi nagsasagawa rin sila ng mga pagtatanghal, workshop, pananaliksik at dokumentasyon, pakikisalamuha sa mga komunidad, at iba pa. Nakikipag-ugnayan din sila sa iba't-ibang sektor ng lipunan para mapag-usapan ang mga isyung pang-kalikasan na nakakaapekto sa ating pamumuhay. Nais kasi ng grupo na hindi lamang manatiling nasa kuwadro ang kanilang ipinaglalaban kundi maisapraktika ito at mabigyan ng buhay sa realidad. Buo ang kanilang paniniwala na sa pamamagitan ng kanilang mga ginagawa ay maimpluwensiyahan nila ang iba nang sa gayun nga naman ay magkaroon din ang mga ito ng malasakit sa Inang Kalikasan. Mahalaga diumano ang ganitong kaisipan, ang kalikasan ay kailangang ipreserba. Dahil ito ay hindi lang kabilang sa kasulukuyang henerasyon kundi para sa susunod pang salinlahi. Kasama nga rin dito ang ating kulturang katutubo na kailangang magbanyuhay sa kabila ng pagyakap ng karamihan sa kulturang banyaga.