Tunay na Mundo

Ito nga ba ang buhay
ang managinip at magising
sa mapaglarong katotohanang
tumatampal sa ating mukha
Sabay bayo sa nagdurugong diwa,
Maantak na gunita
sa pagbalong ng nilulumot
na ugat na nagpapanggap
na sariwa.

Nabubuhay tayo sa pantasya
Mga oras na naaksaya
Tulad ng huwad na ligaya't
Paghimas sa papaya
Nag-aaliw nga ba o nababaliw
Sa paghawan ng imbing sagwil
O ito'y bunga ng masining
na pagbiti
Upang umaapak sa baling istribo't
Mabagok ang ating ulo,
Walang tigil sa katatakbo
Habang habol ng 'di nakikitang
kabayo.

Tinatakasan natin ang oras
Upang tayo lamang ay madupilas
Hinahamon natin ang panahon
Habang tayo'y unti-unting gumugulong
Ay, tayo pala'y sanrekwang buhong!

Ayoko ng mabuhay pa sa alamat
Habang nadarama ko ang latay ng sugat
Mga mata ko ay inyong imulat
Hampasin ng nangangalit na habagat
Habang ang sariling dila'y kagat-kagat
Upang lasapin ang tunay na buhay
Sa silong ng nandidilat na araw
Bagama't katauhan ay nalulusaw
Ibig kong mabuhay sa totoong mundo
Huwag nang ituring na isang dayo
Estranghero kung kanilang ituring
Sumususo sa dibdib ng mga bituin
Nawa'y maging matatag itong pandama
'Pagkat tunay na mundo'y sala-salabat
na pakikibaka.