Ang pag-usbong ng musikang Bisaya

1017 band

Kapansin-pansin ang biglang pag-usbong ng mga musikang ang liriko ay may halo o purong bisaya. Kung dati-rati ay hindi ito pinapansin siyempre iba na ngayon. Dahil lagi nang naririnig sa mga FM radio station ang ganitong uri ng musika. Ito lang ay nagpapatunay na nakapasok na nga sila sa mainstream. Ipinapakita lang nito na maging sila a hindi pahuhuli kung musika lang an gpag-uusapan. Bukod pa rito ay nariyan ang pagnanasang ibahagi sa mga hindi Bisaya ang kanilang diyalekto. Hindi rin naman maiaalis na marami tayong mga kababayan na nagmula sa Visayas kaya't pumatok ang ganitong uri ng awitin.

Ihalimbawa natin ang grupong 1017, na mula sa Davao, sila ang nagpasikat sa awiting "Dodong Charing." Ito ay tungkol sa ka-text mate na inaakalang babae. Subali't huli na nang malaman na ito rin pala ay isa ring lalake nang maubos na ang pera sa kabibigay sa charing na ito. Pinili nilang maging novelty ang istilo para maging catchy sa mga taga-pakinig at hindi nga naman sila nagkamali dahil pumatok ang kanta nilang ito. Ang grupong ito ay binubuo nina Jam-Jam Ruiz( lead vocals), Beam-Bam Lungakit( bass guitar), Chokoi Pasaquie(lead gutiar,vocals),Mckoy Al-ag,(rhythm guitar, vocals) at janpoy Fortich(drums).

Kasalukuyan ring umuusbong ng tinatawag na Bisrock o Visaya Rock na kinabibilangan ng grupong Smooth Friction, Blood of The Stone, Enchi, atbp. Ngunit nauna nang umeksena sa mga ito ang bandang Urban Dub at Cueshe na parehong nagmula sa Cebu na nakikipagsabayan sa mga banda rito sa Maynila. Bagama't hindi bisaya ang kanilang ginagamit sa kanilang kanta ay ipinagmamalaki nilang sila ay mga probinsyano.

Ayon sa isang sociologist, ang pag-usbong ng musikang bisaya raw ay isang anyo ng pagpapanatili ng kanilang sariling lengguwahe at sariling identidad. Kadalasan kasi ay baduy ang tingin ng iba sa ganitong klase ng musika. Ngunit nilansag nila ito dahil sa rami ng tumatangkilik sa ganito. Mabuti raw ang ganito dahil ito rin naman ay sakop ng wikang Filipino. Hindi ito nangangahulugang para 'di sila maintindihan ng mga 'di Bisaya. Bakit naman daw ang mga lirikong Intsik, Mexicano atbp. ay pinakikinggan ng mga tao kahit 'di nila naiintindihan? Bakit ang wikang Bisaya na sariling atin ay hindi? Maganda diumano ang ganitong senaryo dahil nagiging bukas na tayo sa ibang dayalekto sa atin. Sana sa sunod ay 'di lang musikang Visaya ang umusbong kundi maging ang sa mga Ilokano, Capampangan, Hilagaynon atbp.