Multo ng Alaala

Mahal, matulog ka sa gabing payapa

Habang nalulumbay itong diwa

Sa buhay ko ay sadyang walang himala

'Pagkat mata ng puso'y kinukulaba.

 

Malalim na ang pagbalatay ng gabi

Lumalatay nang husto sa guni-guni

Bakit kapanglawan ang namumunini

Ang ibong asul patuloy sa paghuni.

 

Narito sa dibdib ko'y pawang hinagpis

Tila mayroong kanser na 'di matistis

Walang gamot na puwedeng makapag-alis

Sa sakit na likha ng matalas na kris.

 

Kay sarap damhin noon ng nakalipas

Buhay-pag-ibig may tuwang 'pinaranas

Ngayo'y wala ng paglaglag ng taglagas

Bulaklak kang naluoy dahil kumupas.

 

Walang kabuluhan tugtog ng silindro

Bagting ng gitara, kudyapi at piano

'Pagkat alaala mo ay nagmumulto

Humahaplos sa kasu-kasua't buto.

 

At bukas kapag sumikat na ang araw

Nawa'y matapos na rin ang 'yong pagdalaw

Sa nakaraan ayoko ng masingkaw

'Pagkat sa puso ko ikaw na'y pumanaw.

Mga Bulag Kayong Maraming Mata

Mga bulag kayong maraming mga mata

Na samu't saring bagay ang nakikita

Isip at dila ninyo'y merong mahika

Nakahahabi ng sinulsing istorya.

 

Naglalagos ang nag-aapoy na tingin

Habang dumadampi mainit na hangin

Ito ba'y lalang ng mundong malikhain

Binobosohan ay bastos na manikin.

 

Tila sabog, may matang mapupungay

May sariling mundo at nakahiwalay

Mga pinaggagawa ay walang saysay

Mga kaisipang 'di abot ng malay.

 

Parang nakakita ng multo't maligno

Mligtas sana kayo ng purgaturyo

Tulad ninyo'y napaglaruan ng espiritu

Nasusugatan lang na basag na baso.

 

O, Haring Pinya ng taglay na sagimsim

Ilayo sa akin matang maiitim

'Pagkat mga mata'y nagwawating-wating

Katotohanan nagkaroon ng piring!

Lupang Ina Mo!

O, bayang na sa dusa at hirap

Mabigat na krus nakapasan sa balikat

Pag-asa't kaliwanagan 'di mahagilap

Baliktarin man, pula't asul na watawat.

 

Araw na dumadaa'y gabi't pamamanglaw

Ang lambong ng ulap pakapal ng pakapal

Kahit saan walang ningning na maaninaw

Sa kadiliman mayroong mga halimaw.

 

Ang bulaklak walang samyo o halimuyak

Mga dahon at talulot nalalagas

Magandang ibon nabalian ng pakpak

Walang ibang maawit kundi pahimakas.

 

Lupang ina mo ay punong-puno ng tinik

Nagkalat ang ahas sa labas ng talahib

Sa bangko nakap'westo'y patabaing biik

Mga baboy at buwayang maninibasib.

 

Marami ng dugo ang dumanak sa lupa

Binhi ng galit sumisigid, 'di maupat

Kaya't nauuhaw pa rin ang mga linta

Sa lupang ina mo'y maraming nagdidigma!

Ang Daming Kulang

Patuloy ang pag-inog ng mundo

Paikot-ikot, nakakahilo

May lumalakd, may tumatakbo

May naiiwan, may nakapreno

Kanya-kanya tayo ng konsepto.

 

Walang hanggan ang ating pag-asam

Maraming bagay ibig makamtan

'Di makasulong at nababalam

Nakamulagat ang kahirapan

Ngunit kulang pa sa mayayaman.

 

Matapos maranasan ang lahat

Ay kulang, kulang pa at 'di sapat

Sumisidhi, lalong naghahangad

Sugatan sa pakikipagtalad

Umiiksi ang guhit sa palad.

 

Kumain, uminom at magsaya

Magpasiklab at magpakilala

Lumaban, makipagkumpetensiya

Ibig mahigitan bawat isa

Pinakamagaling ang matira.

 

Lahat sa mundo ay babahagya

Kulang sa pansin, kulang sa rangya

Kulang sa saya, puro luha

Sagana lang sa pagkabahala

Palaging naghahanap ng wala.

 

Mga bulag sa katotohanan

Tumatakip ang kabulaanan

Kulang kaya't nais madagdagan

'Pagkat marami ang isinilang

Na kapos ang isip, kulang-kulang.

Ang Dilim at Liwanag ng Pag-ibig

Tulad ng buwan at araw

Ang pag-ibig ay nagbibigay-tanglaw

Upang sa sanga-sangang landas ay 'di maligaw

Mga pusong naghahanap ng pag-ibig

Sa mundong mapanglaw at kay ligalig

May sulong sa kadilima'y nagniningas

Na tila ba 'di mauubusan ng gaas

Akala natin 'di marunong magpahimakas

Pilit pinapatay ng mga talipandas

Mga anino silang 'di laging makasunod

Maaaring magtaksil sa pagtalikod

Nasaan na ang binitiwang sumpa

Sadyang ito ay nakahalik sa lupa

Kahungkagan, may uod na sumisira

Ang pag-ibig ay ligaya't paninimdim

Sa pag-aagawan ng liwanag at dilim.

Ang Sundang Ko ay Ikaw

Mahal, kaisntaklas ka ng sundang

Na walang tetano at kalawang

Ang tulad mo ay walang pagkakupas

Lalong nahahasa sa bawat oras.

 

Araw-gabi kita'y baon-baon

Tulad ng kutsilyong pamproteksyon

'Pagkat ikaw ang aking kalasag

Sa bawat panganib 'di matitinag.

 

Mangingilag yaong sa pag-ibig nati'y

gustong humarang

Kapag nariyan ka'y walang katatakutan

Ngunit ako'y 'di na magiging handa

Sa sandali na ikaw na ay nawala

Magiging duwag na lang mistula

'Pagkat ikaw lang ang tanging sandata.

 

Oo, kumikislap ka sa liwanag at dilim

Na nag-aalis ng paninimdim

Pinuputol mo ang kahinaang angkin

Maging dugo kaya kong papatakin!

 

Paminsan-minsan ako ri'y nahihiwa

Sa dibdib ko may sugat kang nalilikha

Ngunit ito'y sadyang binabalewala

'Pagkta sundang ng pag-ibig

ay laging may dalawang mukha--

Ang katatagan at pagluha!

Sa Pagitan ng Hininga

Wala nang tatamis pa sa halik mo, mahal

Mas matamis pa sa pukyutan at asukal

Kapag nalalasap ako'y natitigagal

Puro halik na lang at wala nang mausal.

 

Sa t'wing naglalapat ang ating mga labi

Kadiliman ng paligid ay nahahawi

Ibig kong manatili't h'wag nang umuwi

Yamang ikaw lang ang tuwa't itinatangi.

 

Sadyang lumalakas ang tibok nitonmg dibdib

Sa t'wing mga puso nati'y nagsasanib

Bawat segundo ay lumalakas ang kabog

Sa lubos na kaligayaha'y nahuhulog.

 

Mahal ko, sa pagitan ng ating hininga

Naroon ang buhay at makulay na pagsinta

Sa labas ng daigdig 'di natin makita

Habang nakapikit ang ating mga mata.

 

Bakit kaya kung ikaw itong kahalikan

Humihimpil ang galaw sa sangkalupaan?

Pansin ay sa isa't isa lamang nakatuon

'Di sa lupa kundi sa ulap nakatunton.

 

Kaya't sa ganda mo ako ay sumasamba,

Habang ako ay may natitira pang hininga

Ay habambuhay na kitang maaalala

'Pagkat ang halik mo'y sadyang walang kapara!

Sa Araw ng Kasal

Itong oras ng pagsasanib ng liwanag

Ng mga pusong sa pag-ibig nagliyab

Dito ay walang puwang ang kadiliman

May silahis ng araw na nasa likuran.

 

Ito ang panahon ng pakikipagtiyap

Patungo sa landas ng maayang ulap

Pakikipag-ulayaw nitonbg buntala

Sa dalawang nilalang dito sa lupa.

 

Sa daliri'y may singsing na nakasuot

Tulad ng pagsintang 'di mababaluktot

Maghari man ang tetano at kalawang

Titingkad pang lalo magandang samahan.

 

Maririnig mo awit ng mga ibon

Himig-handog mula sa 'ting Panginoon

Ubod-banal yaong nabuong pag-irog

Kailanman palaging papaimbulog.

 

Maging mga anghel ay nakikigalak

Sa mapuputing talulot ng bulaklak

Ngayon ang araw ng maluwalhating kasal

Simula't dulo ay tanging pagmamahal.

 

 

Isang Pagbaling

Ibig kong malango sa alak ng paglimot

Habang ang lamig ng gabi ay nanunuot

Masuyo mong titig h'wag sanang ipagdamot

'Pagkat sa puso ay sumisidhi ang kirot.

 

Halika na itong kalungkutan ay hugasan

Isang baldeng tubig ibuhos sa ulunan

Nang magising natutulog na kamulatan

Ayoko ng malasap pa ang kapaitan.

 

Ibangon mo ako sa pagkakagupiling

Sana ay tanggapin sa gagawing pagbaling

Upang mabawasan ang sakit ng damdamin

At ikaw ang bagong landas na tatahakin.

 

Hindi man ikaw ang hinangad kong ligaya

Sa pamamagitan mo malilimot ko s'ya

Marahil hangal nga ang ganitong pagsinta

Matapos mabigo iba ng inaasinta!

 

Huwag mag-alala't iibigin kang lubos

'Pagkat ikaw ang napili kong manunubos

Iahon mo ako habang naghihikaos

Sana ikaw na ang idinalangin sa Diyos.

 

Bukas ang pusao ko kung ibig mo ring saktan

Nang tuluyang mamanhid itong pakiramdam

Manalig ka at huwag nang mag-alinlangan

H'wag isiping ikaw'y panakip-butas lamang.

Kuya

Huwag, huwag mo akong tawaging kuya

'Pagkat ama't ina nati'y magkaiba

Ngunit dugo mo't dugo ko puwedeng maging isa

Kapag kapwa puso nati'y pinagsama.

 

Ah, tayong dalawa ay 'di magkapatid

Hungkag na paggalang dapat lang mapatid

Isipan mo sana huwag maging makitid

Pagitan ng gulang huwag maging balakid.

 

Edad nga lamang ba ang siyang sukatan

Dito sa larangan ng pagmamahalan?

Hindi ba't ito nama'y maling batayan?

Tanging mahalaga'y ang nararamdaman.

 

Sadyang hindi tumatanda itong pagsuyo

Nananatiling bata bawat pagsuyo

Ngunit sanay na sa mga alimpuyo

Asahang 'di ka dadanas ng siphayo.

 

Pagmasdan mo ang sarili sa salamin

'Di na ikaw ang Neneng na dati'y iyakin

Ikaw na ngayon ay dalagang sakdal-ningning

Sukat na bumulag sa aking paningin.

 

Salitang kuya sa bibig mo'y iwaglit

Nawa'y ibigin mo ako kahit isang saglit

Sa kinalauna'y makamit ang langit...

Kumbaga sa Tattoo

Nakaukit ng malalim sa aking dibdib

Sa pagdaloy ng ugat ay sumasanib

Talagang pag-ibig ay mistulang karayom

Sa sarili'y walang awang ibinabaon

'Pagkat napakabrutal nitong pagmamahal

Katawan ko'y tila hinihiwa ng punyal

Ikaw mismong lumilikha ng 'yong sugat

Ginuguhitan at kinakalkal ang balat

Tinitiis ang dugo habang naghahapdi

Isipin lang kita sakit ay napapawi

Katotohanang ako ay isang bilanggo

Wal;ang layang matamo't laging nakadungo

'Pagkat sa damdaming ito ay nakakulong

Dalisay na batik sa puso'y suson-suson

'Di mababagsik na hayuop ang nakaburda

Kundi maamo mong mukhang gaya sa ada

Nagdarasal sa gitna ng pananahiimik

Kay Cristo na sa ulo'y may koronang tinik

Nakatatoo sa isipan ang pananalig

Na ako sana'y magawa mo ring maibig

Kahit burahin ito ng buto ng kasoy

Tatoo ng pag-ibig 'di na maitataboy,

Tanggalin man sa pamamagitan ng gatas

Pasuin ng sigarilyo't makina'y ikaskas

Larawang-guhit ay lalo pang mag-iigting

Tatoo itong makulay kahit na maitim

Kung baga sa tatoo mahirap nang alisin.

 

Naglahong Damdamin

Parang kailan lang kay saya ng ating pagsasama

Ngunit ngayon wala ng kasiyahang madama

'Di ko na masisilayan ang kislap ng umaga

Itim na ulap ang tumatambad sa aking mga mata.

 

Marahil lahat sa mundo ay maaaring magbago

'Di ko namalayan kabilang na pala ang pag-ibig mo

Kung kailan mahal na kitang labis at 'di kayang isuko

Saka pa ang damdamin mo para sa akin ay naglaho.

 

Bagama't nasaktan ako nang husto 'di ko makuhang magalit

Minsan din namang ang buhay ko'y gunawa mong langit

Kahit pa ang naging katapusan ay ubod ng pait

Mahal pa rin kita, limutin man ako at iyong ipagpalit.

 

'Di man maibalik pa ang matamis na kahapon

Mga puso natin 'di na muling magkakasalubong

Ngunit asahan mong alaala mo aking baon-baon

'Di iwawaglit lumipas man ang 'sandaang taon.

 

Ngayong wala ka na, buhay ko 'di na alam kung paano sisimulan

At aling landas-pag-ibig pa ang dapat na lakaran?

Magkagayunman hangad ko pa rin ang  iyong kaligayahan

Yamang buhat nang ibigin ka sarili na ay kinalimutan...

Regalo

Marahil ikaw na ang pinakamagandang regalong aking natanggap

'Pagkat labis na kaligayahan sa piling mo'y nalasap

Sa iyo lamang naramdaman tunay na pagmamahal

Na sa mga naunang inibig ay 'di nila naibigay.

 

Bawat oras at araw na ikaw'y aking nakasama

Alam kong ito'y sulit dahil walang pagkaaksaya

Kaya naman gayun na lang aking pasasalamat

Dumating ka sa buhay ko upang ako ay iangat.

 

Matapos mong ibigay nang buo ang iyong sarili

Saka ka susuko na para bang walang nangyari

'Di ba't alam mong ikaw lang ang nais ko hanggang huli?

Ngunit bakit ngayon ay iiwan mo ako sa ere?

 

Bakit kailangang bawiin pa ang pag-ibig mo?

Kung kailan matagal na tayo saka pa nagbago?

Iiwan mo lang ako na ang utak ay magulo

"'Di na kita mahal" ang sinasabi mo sa dulo!

 

Aanhin ko pa ang mga alaala mong puno ng kulay?

Kung wala ka na at kubkob na ang puso ng lumbay

Ang regalong akala ko na'y panghabuhay

Biglang naglaho't 'di ka na matanganan ng mga kamay.

 

Sana isang araw hanapin mo ako't magbago ka ng pasya

Maisip at madamang mahal mo pa rin ako pala;

Regalong para sa akin lang dapat, sinta

Ngunit ang masakit ay 'yung mapunta ka na sa iba.

Nasa Iyo

Nasa iyo lamang ang aking ikaliligaya

'Pagkat mistulang hawak mo itong pandama

Ikaw ang itinitibok ng puso ko sa t'wina

Maging sa sansaglit na pagkapugto ng hininga.

 

Nasa iyo rin ang labis kong ikalulungkot

Kapag pag-ibig mo'y tuluyang ipagdadamot

Pakiusap ang saktan mo ako'y h'wag ipahintulot

Yamang sa buhay ko ikaw ang pamawi sa kirot.

 

Nasa iyo na ang lahat kong naisin at pangarap

Na sa isang makakapareha ay hinahanap-hanap

Para sa akin wala nang hahanapin pang sukat

Tumbasan man nilang lahat 'di pa rin sila sapat.

 

Nasa iyo na rin bawat bahagi ko, maging kabuuan

Mula nang mabihag mo puso ko't isipan

Ang mawala ka'y isang malaking kakulangan

'Pagkat sa iyo na nakalagak yaring kapalaran.

 

Wala na akong ibang hangad kundi lagi kang makapiling

Habang tayo'y umiiral pa sa mundong tumatakbong matulin

At kung sakali mang may buhay pang darating

Nasa iyo pa rin ako't hinding-hindi magbabago ang damdamin!

Kumpisal ng Pagmamahal

Makinig ka't may mahalaga akong sasabihin

Ang matagal ng nilalaman nitong damdamin

Kung bakit kasi akin pang inilihim

Sa pangambang baka ako'y iyong balewalain

Ngunit ngayon iyo na ring malilining.

 

Marahil ang tulad ko ay isang duwag

Tunay na saloobin 'di man lang maihayag

Subali't handa na ako't pilit magpapakatatag

Anumang pasya pag-isipang mabuti bago igawad

Nang maibsan pinapasan kong bagabag.

 

Batid mo bang minahal na kita nsa simula?

Kahit wakas pa nito'y 'di ko alintana

Ilang ulit na ring ang sarili'y aking dinaya

Damdamin ko sa iyo nagawang itatwa

Kahit mga mata't kilos ko na ang nagsasalita.

 

Alam mo rin bang ikaw ang nasa isip bawat oras?

Sa kaiisip sa 'yo, nasa paligid 'di na talastas,

Sa gitna ng ingay ikaw ang katahimikan sa landas

Okaw ang aking kapayapaan sa mundong marahas

Ang pinaghuhugutan ng hininga ko't lakas.

 

Wala akong pagsisisihan saan man tangtayin ng agos

Basta't ang pagmamahal ay akin lang ibubuhos

Yamang pinakawalan na ang pangingimeng yumayapos

Sana man lang ang kalooban mo'y aking nahaplos

Ngayong alam mo nang iniibig kita ng lubos!

Isang Gabing Tahimik

Mahal, sana mahimbing ka habang natutulog

At sa diwa mo'y walang anumang bumubulabog

Yamang katahimikan hatid ng ating pag-ibig

Na 'di nayayanig kahit may ligalig.

 

Kung sakali mang ikaw na ay nananaginip

Sana ako ang laman dahil laging nasa isip;

Alam mo bang maging sa lubog na kamalayan

Naroon ka'tagbibigay hinahon sa kalooban.

 

Bago ako matulog ikaw'y aking ipinagdadasal

Na ang pag-ibig natin 'di lang basta magtagal

Kundi ikaw na sana para sa akin habambuhay

At 'di ko na nananaisin pang tayo'y magkawalay.

 

Oh, baunin mo ang mga yakap ko't halik

Para bang nasa tabi lang habang nakapikit

Darating din ang buong gabing tayto'y magkakapiling

Hanggang sa mag-umaga na kapwa gumigising.

 

Sabay nating sasalubungin ang umaga

Nakangiti at bumabati ng pagkaganda-ganda

Gaya ng dati muli na namang magkakasama

Upang pagsaluhan ang pag-ibig sa isa't isa.