Carmina Topacio: Bagong Pinoy na patok sa You Tube!

Mainit na pinag-uusapan ang kababayan natin ngayon na si Carmina Topacio, labing-walong taong gulang at kasalukuyang nag-aaral sa Dela Salle University. Siya ang sinasabing bagong pinoy singing sensation sa You tube. Ito ay dahil na rin sa dami ng bilang ng mga tumitingin sa kanyang mga pinost na mga video ng kanyang pagkanta sa naturang sikat na site. Bukod sa mga cover song ay mayroon ding mga original song si Carmina.

Hindi na rin naman ito nakapagtataka dahil kung talagang mayroon kang pambihirang talento ay lulutang at lulutang ka. Kahit sabihin pang napakaraming mga tao ang nangangarap na makilala ng mga tao sa pamamamagitan ng Internet. Pangunahing instrumento na nga rito ang You Tube para babigyan ng opurtunitidad ang kahit na sino. Sino ba naman ang ‘di makapapansin sa dalagang ito, na bukod sa husay sa pagkanta ay marunong ding mag-piano at maggitara. Bukod dito ay nabibiyaan din ng pambihirang ganda, na kung titingnan ay parang Japinay. Maaaliw ka talaga habang siya ay iyong pinapanuod dahil mayroon itong natural na karisma.

Ayon kay Carmina sa isang post niya sa kanyang blog(www.carminatopacio.cjb.net), bata pa alng siya ay mahilig na talaga siyang kumanta. Nagre-record na rin siya noon at gumawa pa ng sariling cd. ‘Yun nga lang ay ‘di niya ito ipinapakalat kundi pang-sarili lang. Hindi naman daw niya na hangad na sumikat o makilala. Napagkatuwaan lang din niyang mag-post dahil nauuso ang pagpo-post ng kung anu-ano’ng video sa You Tube. ‘Di niya akalaing marmaing papansin sa kanya dahil ilyun-milyon ang mga naka-post dito. Na-sorpresa na lamang siya ng msobrang dami na ng nag-subcribe sa kanyang channel. Pero inamin niya rin na gusto niya ring ma-discover. Sabi nga ni Carmina, “Sino’ng musician naman ang ayaw ma-discover, ‘di ba? It’s always been o dream of mine to have my own album.”

Pero sa totoo lang ay maaari na siyang maihanay ngayon sa mga sikat na Pinoy blogger na si Happy Slip, magkaiba nga lang sila ng medium. Ang kasikatan ngayon ni Carmina ay maaaring magbigay daan sa kanya para kuhanin ng isang malaking higanteng network ng telebisyon at ng recording company tulad nang nangyari kina Moymoy Palaboy na nadiskubre rin sa You Tube. Kapag nagkagayun ay mas maganda dahil may aabangan na naman tayong bagong mukha o bagong pangalan sa entertainment industry. ‘Yan ang talento ng Pinoy, namamayagpag talaga!

Musika at pulitika

“Bato-bato sa langit
Ang matamaan ‘wag magalit
O bato-bato bato sa langit
Ang matamaan ay
wag masyadong halata.”
-Upuan

Bibihira ka lang makaririnig ng mga kantang may pulitikal na mensahe sa mainstream music dahil halos karamihan ng kanta ay nakasentro sa usaping pampuso o mga kantang pampakilig. Dahil ito diumano ang kantang tanggap ng nakararami at hindi ang mga kantang pumupuna sa maling sistema sa pamahalaan. ‘Di nga ba tanggap ng mamamayan o baka naman sarado lang talaga ang isipan ng mga producer dahil mayroon silang mga masasagasaan? Maliban sa namayapang master rapper na si Francis M at sa bandang Asin noong araw. Sa ngayon, ilan lang ba sa kanila ang naglakas loob na umawit ng mga kantang may bahid-pulitikal? Maririnig mo lang ang ganitong uri ng musika sa mga alternatibong kanta o underground scene.

Napapanahon ang kanta ng sikat na rapper na si Gloc 9, na ang titulo ay “Upuan.” Ilang araw na lang kasi ay eleksyon na naman at maraming mga pulitiko ang nangangako ng pagbabago. Sa dami na ng mga taong lumipas, nakapagtataka kung bakit ito na lang lagi ang bukambibig nila. Ibig bang sabihin ay wala naman talagang ipinagbago o kung mayroon man ay baka ito ay ‘di sa maganda? Ang bawat isa na rin ang makakasagot sa katanungang ito kung mayroon nga bang pagbabago sa bayang kinalalagyan at sa mismong bansa natin.

Marahil ay pamilyar na kayo sa kantang nabanggit. Ito ay patungkol sa mga nakapuwesto sa gobyerno. Kung pakikinggan ay napakasimple lang ng liriko pero mayroon itong mabigat na mensahe. Habang namumuhay ng mariwasa ang pulitiko ay ‘di naman nito pansin ang mga mahihirap na kanyang nasasakupan. Kumbaga, puro sariling interes lang ang nasa isipan. Kung minsan, ang nakakapagtaka ay isinusuka na ng mga tao ay bakit nananalo pa rin? Dapat ba ritong sisihin ang mga botante dahil sila rin naman ang nagluluklok sa puesto sa pulitiko. O baka naman kaya ito nangyayari ay dahil na rin sa pandaraya o ‘di kaya’y paggamit ng dahas. Sana ay matigil na nga ang dayaan sa eleksyon sa pamamagitan ng paggamit ng kauna-unahang automated election sa bansa natin.

Ano nga ba ang mayoon sa isang upuan at marami ritong nag-aagawan. Mabuti sana kung ito ay para talaga kagalingan ng bayan at hindi para sa samu’t saring benipisyo na rito ay makukuha. Hindi sana porsiyento sa mga proyekto ang habol o ‘di kaya’y impluwensiya o kapangyarihan lang ang habol. Sabi nga sa kanya ni Glog 9, “Sabi pa nila ay dito mo rin matatagpuan/Ang tao na nagmamay-ari ng isang upuan/Na pag may pagkakatao'y pinag-aagawan/Kaya naman hindi niya pinakakawalan.”

Seb Chua: Sa pagitan ng canvass at eskultura

Posible bang pagsabayin ang dalawang magkaibang larangan, ‘di ba’t parang ito ay paglilingkod sa dalawang panginoon? Ngunit kung sining ang pag-uusapan ay puwedeng-puwede ito, ang eskultura at pagpipinta ay magkaugnay dahil pareho itong nagmumula sa malikhaing pag-iisip ng isang artist. Ang dalawang ito ang humahati puso’t isip ni Seb Chua, bukod sa mahusay na painter ay isa ring maipagmamalaking eskultor sa ating bansa. Ang mga gawa niya ay matatagpuan sa Artasia na nakapuwesto sa isang sikat na mall sa Mandaluyong, Metro Manila.

Siya Seb ay isang post modern artist na nahihilig sa istilong abstract sa kanyang mga ipinipinta. Kung pahapyaw lang ang pagkaunawa sa sining ng titingin ay maaaring hindi niya ito magustuhan. Kapag sinabi kasing abstract ang unang maiisip agad ng mga tao ay ang pagiging malayo nito sa katotohanan. Ngunit mapa-abstract man o hindi, ang lahat ng ito ay hinugot sa mayamang imahinasyon ng artist. Ang mga painting ni Seb ay punung-puno ng buhay dahil sa makukulay ang mga ito. Iba ang hagod ng kanyang mga kamay, kayang-kaya niyang paghalu-haluin ang iba’t ibang kulay. Kung anu-ano’ng klase ngang hugis ang kanyang nabubuo, ang kailangan lang ay pansinin ang mga ito.

Kung abstract naman ang hilig niyang ipinta, pagdating sa kanyang eskultura ay mapapansin agad ang nais niyang ipahiwatig. Ang kanyang medium ay marble at bronze. Lahat diumano ng kanyang mga inilililok ay nagpapakita ng pagiging postibo tulad ng pag-aalaga, pagmamahal, pakikiisa at iba pa. Kung dami lang din ang pag-uusapan ay ‘di na mabilang ang kanyang mga naililok. Ilang beses na rin siyang kinomisyon ng iba’t ibang mga ahensiya para gumawa ng eskultura sa kanila. Kabilang na rito ang Unicef, binuo niya ang kanyang obra na pinamagatang “Mother Love” na tumatalakay sa programang paglaban ng neonatal mortality ng naturang ahensiya. Ginawa rin niya ang “The Serving Lion” na sumisimbolo sa pagtulong ng kapwa ng mga kasapi ng Lion’s Club, San Juan Chapter. Inukit naman niya para sa Philippine Animal Welfare Society(PAWS) ang obrang pinamagatang “The Gurdian,” ito naman ay tungkol sa aso na nagsisilbing bantay at kaibigan ng mga tao. Marami sa mga inilililok niya ay mga hayop, nagpapakita lang ito ng kanyang pagmamahal sa mga hayop.

Ang husay sa paglililok ay namana ng kanyang anak na si Eusebio Ehron Kylo Y. Chua, na nagwagi ng 2nd honorable mention sculpture category sa katatapos lang na 42nd Shell National Student’s Art Competition. Tunay ngang ang dugong nananalaytay sa mga ugat ni Seb ay sadyang nakatalaga na para sa sining!