Sa Pagitan ng Hininga

Wala nang tatamis pa sa halik mo, mahal

Mas matamis pa sa pukyutan at asukal

Kapag nalalasap ako'y natitigagal

Puro halik na lang at wala nang mausal.

 

Sa t'wing naglalapat ang ating mga labi

Kadiliman ng paligid ay nahahawi

Ibig kong manatili't h'wag nang umuwi

Yamang ikaw lang ang tuwa't itinatangi.

 

Sadyang lumalakas ang tibok nitonmg dibdib

Sa t'wing mga puso nati'y nagsasanib

Bawat segundo ay lumalakas ang kabog

Sa lubos na kaligayaha'y nahuhulog.

 

Mahal ko, sa pagitan ng ating hininga

Naroon ang buhay at makulay na pagsinta

Sa labas ng daigdig 'di natin makita

Habang nakapikit ang ating mga mata.

 

Bakit kaya kung ikaw itong kahalikan

Humihimpil ang galaw sa sangkalupaan?

Pansin ay sa isa't isa lamang nakatuon

'Di sa lupa kundi sa ulap nakatunton.

 

Kaya't sa ganda mo ako ay sumasamba,

Habang ako ay may natitira pang hininga

Ay habambuhay na kitang maaalala

'Pagkat ang halik mo'y sadyang walang kapara!